Najciekawsze komentarze
Artykuł:
| 2013-03-19
Kret to bardzo denerwujący szkodnik. Właściwie nie ma sposobów aby ochronić trawnik przed kretami. Zawsze znajdą sposób aby rozkopać ogródek.
Artykuł: Łasica
andrzej | 2013-02-26
Witam. Znacie może jakiś skuteczny sposób na pozbycie się łasicy z kurnika? Od pewnego czasu widzę ślady drapieżnika w kurniku i myślę, że to może być łasica.
Artykuł:
Kamil | 2013-02-04
Ładne zwierzątko ale w jedną noc potrafi wykończyć cały kurnik - niestety wiem to na własnej skórze
Artykuł:
lol | 2013-02-04
Kuna wyjadła mi ostatnio całą izolacjena poddaszu
Artykuł: Orlik krzykliwy
Kamil | 2013-02-04
Ostatnie orliki w Polsce występują juz tylko w Bieszczadach na terenie parku narodowego, szkoda to bardzo piękne ptaki
Artykuł:
Janek | 2013-01-24
Pozornie kuna wygląda bardzo ładnie. Taka sympatyczne niewinne zwierzątko. Ale mi narobiła takich strat w elewacji budynku, że szkoda gadać.
Napisz do nas
Surykatka (Suricata suricatta)
Łac: Suricata suricatta
Surykatka to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny mangustowatych. W Afryce oraz krajach anglojęzycznych znana jest pod nazwą meerkat. Nazwa ta została błednie zaczerpnięta z języka niderlandzkiego, a tłumaczyć ją można jako kot jeziorowy. W niderlandzkim surykatka zawsze była nazywana stokstaartje, a niderlandzkie słowo meerkat odnosi się do koczkodana.
Surykatka prowadzi dzienny tryb życia, zazwyczaj w stadach zajmujących określone terytorium. Liczące do 30 osobników stado składa się przeważnie z dwóch lub trzech grup rodzinnych. Grupę rodzinną tworzy przystępująca do rozrodu para oraz ich potomstwo, które nie osiągnęło jeszcze dojrzałości płciowej. Na terenie otwartym surykatki kopią własne nory, lecz gdy jest to możliwe, korzystają ze skalnych szczelin.
Surykatki mają silnie rozwinięte zachowania socjalne. Wykazują wiele zachowań antydrapieżniczych, od sygnałów alarmowych po czynną, grupową obronę przed atakującym drapieżnikiem. W czasie żerowania co najmniej jeden z członków stada surykatek zajmuje pozycję w najwyższym punkcie terenu i obserwuje bacznie najbliższe otoczenie. W razie niebezpieczeństwa strażnik wydaje odpowiedni do zagrożenia głośny dźwięk alarmowy, na który stado reaguje stosownie do danej sytuacji.
Starsze surykatki uczą młode, jak obchodzić się ze zdobyczą, organizując dla nich "szkoły łowieckie". Na początek młoda surykatka dostaje martwe zwierzę (np. skorpiona) w celu poznania ofiary, następnie zaś żywe, nieuzbrojone zwierzę (np. skorpiona bez żądła). Dopiero na końcu młoda surykatka dostaje żywe, uzbrojone zwierzę (np. skorpiona z żądłem) w celu jak najszybszego zabicia go.
Surykatki jako nieliczne ssaki posiadają podwyższoną odporność na jad niektórych gatunków węży oraz skorpionów.
Surykatki są ssakami które mogą rzez wiele miesięcy żyć bez wody, ponieważ przeżuwają dzikie melony, wilgotne korzonki oraz bulwy, które wcześniej same wykopały.
Surykatki grzeją się rano w słońcu, stojąc na tylnych łapach i podpierając się ogonami, a jednocześnie cały czas wypatrują, czy nie zbliża się jakiś wróg. Zaskoczone przez jastrzębia, zasłaniają przed nim młode własnym ciałem. Szare surykatki często dzielą nory z ziemnymi wiewiórkami, atakują intruzów bez ostrzeżenia, a ich metodą walki jest szarpanie i gryzienie przeciwnika w szyję. Tuż przed atakiem szczupłe zwykle surykatki stają się prawie kuliste, ponieważ jeżą sierść, wyginają grzbiet i z podniesionym ogonem kołyszą się do przodu i tyłu.
Galeria zdjęć
Informacje hodowlane 
Występowanie
Surykatka zamieszkuje południową część Afryki, głównie pustynię Kalahari.
WYGLĄD
Surykatka posiada sylwetke szczupłą, wierzch ciała jasnopopielaty z czarnym, poprzecznym widocznym pręgowaniem. Głowa jest biała, a uszy czarne. Ogon ciemno żółty o czarnym końcu.
POŻYWIENIE
Surykatka jest ssakiem wszystkożernym, zjada głównie owady oraz inne bezkręgowce, ale również nie pogardzi gadami, ptakami oraz ssakami które uzupełniają jej pokarm roślinny. Zjadają także wykopanymi z ziemi larwami, żukami, termitami i pająkami Surykatki polują na skorpiony, którym najpierw odgryzają kolec jadowy, aby pozbawić je broni.
ROZMNAŻANIE
Surykatki w warunkach naturalnych mogą rodzić młode o każdej porze roku. Ciężarne samice spotyka się najczęściej od sierpnia do marca. Ciąża ich trwa około 11 tygodni, a w miocie rodzi się zazwyczaj od 2 do 4 młodych. Samica może urodzić do trzech miotów w jednym roku. Długość życia surykatek dochodzi nawet do 12 lat (średnio zazwyczaj dożywają około 7 lat).
Młode surykatki opiekują się młodszym rodzeństwem, podczas gdy matka żeruje, aby mieć mleko do wykarmienia dzieci.
Filmy 
Surykatki |
|
|
Mała surykatka |
|
|
Sposoby zwalczania
OCHRONA
Młode surykatki bardzo łatwo dają się oswoić. Wykorzystuje się je jako łowców wszelkich gryzoni, co często robią Afrykańczycy.
