Najciekawsze komentarze

Artykuł:
 |  2013-03-19
Kret to bardzo denerwujący szkodnik. Właściwie nie ma sposobów aby ochronić trawnik przed kretami. Zawsze znajdą sposób aby rozkopać ogródek.

Artykuł: Łasica
andrzej |  2013-02-26
Witam. Znacie może jakiś skuteczny sposób na pozbycie się łasicy z kurnika? Od pewnego czasu widzę ślady drapieżnika w kurniku i myślę, że to może być łasica.

Artykuł:
Kamil |  2013-02-04
Ładne zwierzątko ale w jedną noc potrafi wykończyć cały kurnik - niestety wiem to na własnej skórze

Artykuł:
lol |  2013-02-04
Kuna wyjadła mi ostatnio całą izolacjena poddaszu

Artykuł: Orlik krzykliwy
Kamil |  2013-02-04
Ostatnie orliki w Polsce występują juz tylko w Bieszczadach na terenie parku narodowego, szkoda to bardzo piękne ptaki

Artykuł:
Janek |  2013-01-24
Pozornie kuna wygląda bardzo ładnie. Taka sympatyczne niewinne zwierzątko. Ale mi narobiła takich strat w elewacji budynku, że szkoda gadać.

Napisz do nas

mail

Białozór

Galeria zdięć
Informacje hodowlane
Filmy
Sposoby zwalczania

Białozór

Łac: Falco rusticolus




Białozór to gatunek dużego ptaka drapieżnego, który jest także znany pod nazwą sokoła norweskiego. Białozór należy do rodziny sokołowatych. Podczas lotu u białozóra są widoczne szersze u nasady i słabiej zaostrzone skrzydła, jak również szersza nasada ogona. Podczas lotu drapieżnik przybiera sylwetkę o długich i ostro zakończonych skrzydłach, dlatego podczas lotu przypomina nieco samicę jastrzębia, ale przeczą temu dłuższe i bardziej zaostrzone skrzydła. Ze względu na swoją wielkość drapieżny białozór jest bardzo łatwy do rozpoznania.



Galeria zdjęć 

Rozłorzone skrzydła białozóraBiałozór w locieDrapieżny białozór

Informacje hodowlane 

Występowanie
Białozór jest gatunkiem arktycznym osiadłym lub czasami wędrownym. Tworzy bardzo dużo form geograficznych na prawie całej półkuli północnej, gdzie licznie występuje. Występuje na arktycznej części Eurazji oraz Ameryki Północnej. Drapieżny białozór zamieszkuje także Półwyspy Skandynawskie, Islandię, jak również północną Finlandię oraz Rosję. Na terenach Polski drapieżnik występuje bardzo rzadko, za każdym razem był zauważony w pojedynkę, jego obecność odnotowano na Wybrzeżu, jak i w centrum czy pogórzu. Na terenach Polski drapieżnika można zauważyć w okresie od sierpnia do listopada jak również w styczniu, marcu oraz w pierwszej połowie kwietnia. Drapieżny białozór najczęściej przebywa na terenach górzystych, skalistych, nad wybrzeżami, na nadmorskich klifach oraz w okolicach brzegów rzek. Czasami niektóre osobniki tego gatunku zimą pozostają na lęgowiskach, kiedy to pozostałe koczują na terenach bardziej południowych, gdzie preferują wybrzeża mórz.



Wygląd
Drapieżny białozór swoimi rozmiarami przypomina myszołowa. Sokół wędrowny posiada bardziej masywną sylwetkę niż białozór. Zarówno samica jak i samiec są ubarwione jednakowo. Samica jest większa od samca. Na policzku drapieżnik ma słabo zaznaczony "wąs", u osobników o białym umaszczeniu "wąs" jest prawie niewidoczny. Nogi mają barwę żółtą, tak samo jak woskówka na dziobie. Szyja oraz ogon nie są długie. U wszystkich drapieżnych białozorów spód ciała jest plamkowany bądź kreskowany. Charakterystyczną cechą sokołów są jego wymiary oraz największa zmienność ubarwienia- sokoły występują w trzech odmianach barwnych: biała, ciemno plamkowana oraz z ciemnymi końcami skrzydeł; jasnoszara o piórach z białymi brzegami; ciemnoszara z piórami o jaśniejszych brzegach, ciemnobrązową głową z jasnymi podłużnymi pręgami, szarym lub szarobrązowym z niebieskawym nalotem grzbietem, szaro plamkowanym spodem. Barwa upierzenia u drapieżnych ptaków zmienia się wraz z szerokością geograficzną, ptaki które występują na najbardziej północnym areałem są prawie zupełnie białe ze skąpymi czarnymi plamkami, zaś południowe populacje mają brązowy bądź łupkowo- szary wierzch. Młode drapieżne osobniki są zazwyczaj ciemniejsze, brunatno- szare oraz mocniej kreskowane od spodu.

  • długość ciała z dziobem i ogonem wynosi od 50cm do 60 cm
  • rozpiętość skrzydeł wynosi od 110 cm do 135 cm
  • długość ogona od 18,5 cm do 24,5 cm
  • waga dorosłej samicy wynosi od 1200g do 2150g
  • waga dorosłego samca wynosi od 950g do 1450g



    Rozmnażanie
    Drapieżne białozory łączą się w stałe pary, które mogą przetrwać wiele sezonów, są ze sobą całe życie, tak samo jak drapieżne orły. Okres lęgowy tego gatunku rozpoczyna się na początku kwietnia lub maja. Ptaki bardzo rzadko zakładają gniazda na półce skalnej pod nawisem, czy też na ziemi, ale bardzo często gnieżdżą się na drzewie. Jeśli nie muszą nie budują własnych gniazd, tylko zajmują gniazda innych ptaków drapieżnych np. myszołowów lub orłów przednich. Bardzo często drapieżniki gniazdują w koloniach arktycznych ptaków morskich lub w miejscach żerowania pardw. Zazwyczaj samica znosi jedno lub dwa jaja (czasami zdarza się więcej jaj). Skorupa jaja ma kremową barwę z obfitymi rdzawymi plamkami. Zazwyczaj samica sama wysiaduje jaja, przez okres około 36 dni. Podczas wysiadywania jaj samiec zapatruje swoje gniazdo w pokarm, tak samo postępuje gdy młode przyjdą na świat. Młode drapieżne ptaki opuszczają gniazdo rodziców po upływie 49 dni.



    Pożywienie
    Główny pokarm drapieżnych ptaków stanowią kuropatwy, pardwy, cietrzewie oraz kaczki. Czasami drapieżnik poluje także na alczyki, lemingi, zające polarne oraz inne małe ssaki. Podczas polowania drapieżnik lata bardzo nisko nad ziemią, aby w ten sposób wypłoszyć ofiarę z kryjówki. Swoje ofiary sprawnie chwyta także z ziemi lub na wodzie. W czasie kiedy nie może znaleźć pokarmu najlepszego dla siebie nie pogardzi znalezioną padliną.



    Filmy 

    Gniazdo drapieżnego białozóra

    Drapieżny białozór

    Sposoby zwalczania 

    Ochrona
    Drapieżny białozór jest gatunkiem ptaków drapieżnych zagrożonym wyginięciem. Osobniki tego gatunku znajdują się pod ścisłą ochroną gatunkową. Najbardziej chronioną strefą są miejsca lęgowe, znajdujące się na skalistych wysepkach mórz.


    Komentarze (0)