Najciekawsze komentarze
Artykuł:
| 2013-03-19
Kret to bardzo denerwujący szkodnik. Właściwie nie ma sposobów aby ochronić trawnik przed kretami. Zawsze znajdą sposób aby rozkopać ogródek.
Artykuł: Łasica
andrzej | 2013-02-26
Witam. Znacie może jakiś skuteczny sposób na pozbycie się łasicy z kurnika? Od pewnego czasu widzę ślady drapieżnika w kurniku i myślę, że to może być łasica.
Artykuł:
Kamil | 2013-02-04
Ładne zwierzątko ale w jedną noc potrafi wykończyć cały kurnik - niestety wiem to na własnej skórze
Artykuł:
lol | 2013-02-04
Kuna wyjadła mi ostatnio całą izolacjena poddaszu
Artykuł: Orlik krzykliwy
Kamil | 2013-02-04
Ostatnie orliki w Polsce występują juz tylko w Bieszczadach na terenie parku narodowego, szkoda to bardzo piękne ptaki
Artykuł:
Janek | 2013-01-24
Pozornie kuna wygląda bardzo ładnie. Taka sympatyczne niewinne zwierzątko. Ale mi narobiła takich strat w elewacji budynku, że szkoda gadać.
Napisz do nas
Barrakudowate
Łać: Sphyraenidae
Barrakudowate są grupą drapieżnych ryb morskich okoniowatych. Ta grupa ryb jest niebezpieczna dla ludzi. Poławia się małe osobniki tych gatunków w celach gospodarczych, ponieważ ryby te mają smaczne mięso, ale w mięśniach u osobników dużych u niektórych gatunków ryb barrakudowatych gromadzi się toksyczna dla ludzi ciguatoksyna. Barrakudowate to średniej i dużej wielkości ryby drapieżne, które swoją budową przypominają szczupaka. Ryby tego gatunku są uważane za potencjalne niebezpieczeństwo dla ludzi, ale jest brak odnotowanych doniesień o dokonanych przez barakudy ataków na ludzi.
Galeria zdjęć
Informacje hodowlane 
Występowanie
Drapieżne ryby barrakudowate występują w tropikalnych i subtropikalnych wodach mórz i oceanów. Ryby te zamieszkują wody pelagialne i przybrzeżne. Najmniejszymi przedstawicielami barakud są Sphyraena chrysotaenia, które zasiedlają obszar indo-pacyficzny, najmniejszym przedstawicielem z obszaru północno-zachodniego Pacyfiku są Sphyraena pinguis, zaś z Ocean Indyjski i zachodni Pacyfik jest zasiedlany przez Sphyraena waitii. Największe gatunki to Sphyraena barracuda (tropikalna i subtropikalna strefa Atlantyku), Sphyraena guachancho (Atlantyk) oraz Sphyraena afra (atlantyckie wybrzeże Afryki).
Wygląd
Ryby z rodziny barrakudowatych mają długą głowę i pysk. Szczęki są bardzo silne, dola szczęka jest wysunięta do przodu i nadaje rybie niebezpiecznego i groźnego wyglądu, zęby duże i bardzo ostre, mają kształt kłów. Ciało drapieżnej ryby ma kształt cylindryczny, jest znacznie wydłużone. Ciało barakud pokryte jest małymi łuskami. Bardzo wyraźna jest linia boczna, która jest dobrze rozwinięta. Największą cechą charakterystyczną tych ryb drapieżnych, są dwie płetwy grzbietowe, które są położone w znaczącej odległości od siebie. Ciało barakud ma barwę srebrzystą, stalowoszarą lub czasami wpadającą w brązową barwę. Brzuch zawsze jest w białej barwie. W dolnej części ciała, są bardzo dobrze widoczne ciemne plamki. Dymorfizm płciowy nie jest uwidoczniony. Długość ciała drapieżnej ryby w różnych gatunkach mieści się w przedziale od 0,3 m do 3 m, masa ciała największych osobników może osiągać nawet do kilkudziesięciu kilogramów.
Rozmnażanie
Dokładny przebieg rozmnażania tych drapieżnych ryb nie jest do końca znany. Nie jest udokumentowane kiedy okres rozrodczy tych gatunków się zaczyna i jak długo on trwa. Z niektórych źródeł wynika, że okres rozrodczy zaczyna się na wiosnę, z innych wynika że okres rozrodczy przypada na lato, a jeszcze inne źródła oznajmiają, że okres rozrodczy trwa cały rok z wyjątkiem zimy. Udowodnione jest to, że ikra tych drapieżnych ryb jest pelagiczna, oznacza to, że ikra unosi się w toni wodnej. Drapieżne barakudy nie opiekują się własną ikrą. Małe larwy po wylęgnięciu się, same znajdują bezpieczne schronienie w płytkich wodach przybrzeżnych, czyli najczęściej przy ujściach rzecznych. Gdy nieco podrosną i osiągną odpowiednią wielkość zaczynają przemieszczać się na otwarte wody. Drapieżne barakudy zamieszkują najczęściej płytkie rafy.
Filmy 
Drapieżna barrakuda |
|
|
Barakuda |
|
|
