Najciekawsze komentarze
Artykuł:
| 2013-03-19
Kret to bardzo denerwujący szkodnik. Właściwie nie ma sposobów aby ochronić trawnik przed kretami. Zawsze znajdą sposób aby rozkopać ogródek.
Artykuł: Łasica
andrzej | 2013-02-26
Witam. Znacie może jakiś skuteczny sposób na pozbycie się łasicy z kurnika? Od pewnego czasu widzę ślady drapieżnika w kurniku i myślę, że to może być łasica.
Artykuł:
Kamil | 2013-02-04
Ładne zwierzątko ale w jedną noc potrafi wykończyć cały kurnik - niestety wiem to na własnej skórze
Artykuł:
lol | 2013-02-04
Kuna wyjadła mi ostatnio całą izolacjena poddaszu
Artykuł: Orlik krzykliwy
Kamil | 2013-02-04
Ostatnie orliki w Polsce występują juz tylko w Bieszczadach na terenie parku narodowego, szkoda to bardzo piękne ptaki
Artykuł:
Janek | 2013-01-24
Pozornie kuna wygląda bardzo ładnie. Taka sympatyczne niewinne zwierzątko. Ale mi narobiła takich strat w elewacji budynku, że szkoda gadać.
Napisz do nas
Bóbr kanadyjski
Łac. Castor Canadensis
Bóbr kanadyjski to gatunek dużego gryzonia, jest bardzo blisko spokrewniony z bobrem europejskim. Bóbr kanadyjski jest jednym ze współcześnie żyjących bobrów. Populacja bobra kanadyjskiego nigdy nie była zagrożona wyginięciem. Długość życia dużego gryzonia wynosi od 10 do 19 lat. Bóbr kanadyjski uważany jest za jeden z symboli Kanady (jego wizerunek znajduje się na kanadyjskiej monecie pięciocentowej), ale w niektórych rejonach Kanady, jest traktowany jako szkodnik. Bobry kanadyjskie prowadzą ziemno-wodny tryb życia. Zasiedlają pobrzeża rzek. Bobry najczęściej są aktywne podczas nocy, w ciągu dnia pojawiają się bardzo rzadko. Zazwyczaj starają się nie oddalać od wody. Gryzoń doskonale pływa oraz nurkuje, pod wodą mogą wytrzymać nawet 15minut. Rodzina bobrów kanadyjskich składa się z maksymalnie 8 osobników (pary dorosłych i młodych do dwóch lat). Gryzonie są zwierzętami terytorialnymi, bronią swojego terytorium oraz odpędzają od niego osobników innego gatunku. W razie wystąpienia niebezpieczeństwa ostrzegają się uderzeniami ogona o wodę. Podobnie jak bobry europejskie żyją w żeremiach, które składają się z gałęzi, traw, błota i gliny. Prowadzą do nich dwa podwodne wejścia.
Galeria zdjęć
Informacje hodowlane 
Występowanie
Bóbr kanadyjski wstępuje na obszarach Ameryki północnej oraz na terenach Alaski z wyjątkiem terenów zachodnich oraz północno-zachodnich, można go także spotkać na obszarach Kanady oraz w USA z wyjątkiem Florydy, Kalifornii, Nevady oraz Meksyku. Bobry kanadyjskie w Europie pojawiły się na terenach Europy między innymi w Polsce, gdzie przebywały w województwie warmińsko-mazurskim. Było to spowodowane miedzy innymi ucieczkami gryzoni z ferm hodowlanych. Niestety obecnie bobry kanadyjskie prawdopodobnie wymarły na obszarach Polski.
Wgląd
Głowa gryzonia jest krótka, posiada ciemne, niewielkie małżowiny uszne. Małe wypukłe oczy są położone blisko siebie. Duże stale rosnące siekacze służące gryzoniowi do ścinania drzew. Zamykające się uszy i nozdrza są przystosowaniem do trybu życia bobra. Bóbr kanadyjski jest bardzo podobny do bobra europejskiego, ale oba gatunki różnią się od siebie swoją formą. Bóbr kanadyjski posiada mniej smukłą budowę tułowia oraz szerszą klatkę piersiowa niż bóbr europejski. Nogi gryzonia są krótkie, ale bardzo ociężałe, palce stopy tylnej pary nóg są złączone błoną (co ułatwia bobrowi pływanie). Ogon szeroki, kształtem owalny, spłaszczony, z lekko zaostrzonym końcem, pokryty czarnymi, zrogowaciałymi łuskami. Bóbr kanadyjski posiada sierść czerwono- lub czarnobrązowa. U nasady ogona u obu płci znajduje się gruczoł zapachowy, którego wydzielina służy do oznaczania terenu.
Długość ciała wnosi od 90 cm do 117 cm
Masa ciała wynosi około 32 kg
Długość ogona wynosi od 20 cm do 25 cm
Szerokość ogona wynosi od 13 cm do 15 cm (bóbr europejski posiada węższy ogon)
Długość siekaczy od 20mm do 25mm, szerokość siekacz około 5mm
Rozmnażanie
Bobry kanadyjskie są gryzoniami monogamicznymi, dopiero wówczas gdy ich partner zginie, zaczynają szukać następnego nowego partnera. Samce oraz samice osiągają dojrzałość płciową w wieku 3 lat. Samica rodzi młode raz w roku, w listopadzie lub w grudniu, bądź na początku stycznia lub lutego. Ciąża samicy trwa około 107 dni. W jednym miocie zazwyczaj rodzi się od 1 do 4 młodych bobrząt. Młode od samego początku są dość samodzielne. Niemowlęta ważą od 250 g do 600g, ich długość ciała wynosi około 38cm. Samica bobra kanadyjskiego karmi młode swoim mlekiem do 90 dni, ale już w drugim tygodniu swojego życia, młode zaczynają jeść samodzielnie pokarm z roślin. Bobrzęta z rodzicami pozostają do drugiego roku życia, następnie udają się na poszukiwanie własnego terytorium.
Pożywienie
Bobry kanadyjskie żywią się zazwyczaj miękkimi łykami drzew liściastych, między innymi wierzby, klonu, topoli, brzozy, ?lchy oraz ?siki. Zjadają także ziemniaki, marchew oraz sałatę.
Filmy 
Bóbr kanadyjski |
|
|
Bóbr kanadyjski w rzece |
|
|
Sposoby zwalczania
Ochrona
Wrogami naturalnymi bobrów kanadyjskich są wilki, kojoty, niedźwiedzie grizzli, rosomaki, rysie oraz wydry. Dorosłe bobry kanadyjskie rzadko są przedmiotem polowań ze strony drapieżników.
W Ameryce bóbr kanadyjski nie jest zwierzęciem chronionym. Na terenach Kanady dawniej intensywnie polowano dla pozyskania mięsa, a zwłaszcza futra (w okresie największego nasilenia polowań do samej tylko Europy eksportowano średnio 200.000 bobrowych skórek rocznie). Doprowadziło to w XIX w. do drastycznego spadku liczebności i ograniczenia zasięgu występowania gatunku. W okresie późniejszym dzięki ograniczeniu polowań ich liczebność wzrosła. W ostatnich latach nadmiar bobrów doprowadził na niektórych obszarach do wyrządzania przez nie szkód w środowisku. Na obszarach Europy, gdzie bobrów jest znacznie mniej, zwykle podlegają one ochronie gatunkowej. W Polsce bobry kanadyjskie nie podlegają ochronie gatunkowej.
