• Logowanie
• Rejestracja
• Kontakt
• O nas

Tchórzofretka

Łac: Mustela putorius f. furo

     Tchórzofretka(inaczej nazywana tchórzem hodowlanym) jest krzyżówką tchórza zwyczajnego z fretką. Zarówno tchórz zwyczajny, jak także fretka, należą do rzędu drapieżnych i łasicowatych. Tchórzofretka jest zwierzęciem udomowionym, występuje także w formie dzikiej, gdzie krzyżuje się z dzikimi tchórzami, dając tym samym płodne potomstwo. Tchórzofretki prowadzą lądowy tryb życia, dlatego ich palce na tylnych kończynach nie są połączone błoną pławną, jak na przykład u norek.

Galeria zdjęć 

Informacje hodowlane 

Wygląd tchórzofretki
     Tchórzofretka ma malutką głowę, która jest lekko spłaszczona. Mały pyszczek jest zaokrąglony tak samo jak uszy. Barwa oczu jest uzalezniona od koloru okrywy futra zwierzęcia. Swoim wyglądem tchórzofretka przypomina inne zwierzęta z rodziny łasicowatych, a zwłaszcza kuny i norki. Tułów jest osadzony na krótkich kończynach, ma w kształt walcowaty. Długość tchórzofretki bez ogona wynosi od 37 do 42cm, masa ciała od 1000 do 1800g. Samice są większe, cięższe i posiadają mocniejszą budowę ciała niż samiec.
     Tchórzofretki występują w wielu odmianach barwnych, najczęściej jest jednak spotykana w umaszczeniu tchórzowatym (ciemnobrązowe łapki, maska oraz włosy okrywowe, podszycie kremowe lub srebrzyste) oraz w umaszczeniu arlekin (podobne, jak tchórzowate, ale z białymi łapkami), ponadto występuje w umaszczeniu cynamonowym, czarnym, czekoladowym, panda, pastelowym, polamino oraz w odmianach albinotycznnych z czerwonymi oczami i białych z czarnymi oczami.

Charakter tchórzofretki
     Tchórzofretka jest zwierzęciem wesołym, kontaktowym, niewiarygodnie ruchliwym, potrafi nauczyć się wielu sztuczek, ponadto bardzo lubi towarzystwo człowieka. Po mimo tego że w domu jest trzymana w klatce, powinna mieć zapewnioną możliwość poruszania się poza klatką. Tchórzofretka jest inteligenta, jeśli ją zawołamy przyjdzie do nas.

Rozmnażanie tchórzofretki
     Tchórzofretki są zwierzętami poliestralnymi sezonowo. Samice przechodzą swoją ruję podczas wiosny, zazwyczaj w drugiej połowie marca lub od razu z początkiem kwietnia. Młode tchórzofretki mogą być zabierane od matki pod koniec maja lub czerwca. Po zabraniu młodych samice bardzo szybko wchodzą w kolejną ruję. Hodowcy decydują się wtedy na kolejne dopuszczenie samic do samców, w celu uzyskania dwóch miotów w ciągu jednego roku. Drugi miot przypada na jesień, niestety miot ten jest mniej liczny a młode są bardziej podatne na choroby. Najlepiej do domowej hodowli kupić tchórzofretkę w wieku od 7 do 8 tygodni, ponieważ wtedy tchórzofretka potrafi samodzielnie pocierać pokarm i szybciej się przyzwyczai do nowego otoczenia i opiekunów. Zabierając do domu dorosłe tchórzofretki, musimy się liczyć z faktem, ze zwierzę ma już swoje przyzwyczajenia, np. może się okazać że problem stanowić będzie nauczenie takich zwierząt korzystania z kuwety. Odkupując tchórzofretkę od innych właścicieli, musimy wziąć pod uwagę to, że nie wiemy jak zwierzę było traktowane, w jakiej klatce przebywało i w jakich warunkach, ponieważ może się okazać że było źle traktowane i mogą występować u takiego zwierzęcia zaburzenia psychiczne objawiające się agresją lub paniką.

strong>Oswajanie tchórzofretki
     Od razu po przywiezieniu tchórzofretki do domu, należy ją umieścić w klatce przygotowanej dla niej, może się czuć w niej z początku niepewnie, ale to normalne, musi przyzwyczaić się do nowego otoczenia. Nie możemy zapomnieć o wyposarzeniu klatki w poidło oraz karmidło. Szybciej do nowego miejsca przyzwyczai się zwierzę kupione w sklepie lub od prywatnego hodowcy, niż takie które wychowywało się w dużej fermie hodowlanej i miało ograniczony kontakt z człowiekiem.
      Oswajanie tchórzofretki zaczynamy od zbudowania więzi i zaufania. Na początek musimy zachęcić zwierzę aby przychodziło do naszej ręki, dużą rolę pomocniczą odegrają w tym różnorodne smakołyki i przysmakami tchórzofretki, które możemy zakupić w sklepach zoologicznych. Głaskanie lub drapanie za uchem może sprawić zwierzęciu ogromną przyjemność, a jednocześnie pozwalają nawiązać z nim bliższy kontakt. Kiedy tchórzofretka przyzwyczai się do nowego otoczenia, jak przyzwyczai się do swojej nowej klatki, możemy wypuścić ją na mieszkanie, aby obwąchała resztę otoczenia (w mieszkaniu jest wiele niebezpiecznych rzeczy dla zwierzęcia, dlatego można wypuścić zwierzę z klatki jedynie przy obecności człowieka, aby nic się jej nie stało). Bardzo ważne jest aby nauczyć tchórzofretkę czystości. Zwierzę najczęściej załatwia swoje potrzeby fizjologiczne w jednym miejscu, najczęściej w rogu klatki, warto w tym właśnie miejscu położyć kuwetę ze żwirkiem (żwirek w kuwecie powinien być zawsze czysty, gdyż zwierzęta niechętnie wchodzą do brudnej kuwety). Jedne osobniki szybciej się do niej przyzwyczajają inne potrzebują na to więcej czasu. Warto nagradzać tchórzofretkę za każdym razem, kiedy skorzysta z kuwety, ponieważ dzięki temu zwierzę szybko skojarzy nagrodę z daną czynnością. Kuweta powinna być umieszczona w klatce oraz w innym miejscu w mieszkaniu, ponieważ zwierzę musi z niej korzystać także poza klatką. Należy dokładnie obserwować tchórzofretkę, a kiedy przysiądzie w kącie i zadrze w charakterystyczny sposób ogon, szybko posadzić ją do kuwety. Nauka czystości wymaga sporo wysiłku i cierpliwości, ale zwykle przynosi dobre rezultaty.
      Oswajając i kształtując charakter tchórzofretki należy być bardzo konsekwentnym, aby zwierzę wszystko nauczyło się tego co jej wolno a co jest dla niej zakazane. Tchórzofretki nie wolno bić ani na nią krzyczeć, ponieważ może ona szybko stracić zaufanie do opiekuna i może zacząć być złośliwa i agresywna. W wychowaniu tchórzofretki należy stawiać wyłącznie na metody pozytywne, które polegają na nagradzaniu. Kiedy tchórzfretka robi coś nie dobrego, należy ja zająć czymś innym, odwrócić jej uwagę od tego co robiła, ale w żadnym razie nie można jej bić i krzyczeć na nią. Posiadając tchórzofretkę musimy wykazać się dużą wyobraźnią i dużym rozsądkiem. Niektóre rzeczy, które mogą zainteresować tchórzofretkę lepiej jest trzymać poza jej zasięgiem, aniżeli potem denerwować się, że coś zniszczyła, np. jeśli nasze zwierzę lubi kopać w ziemi, nie należy trzymać doniczek z kwiatami na podłodze.

Pokarm tchórzofretki
      Tchórz zwyczajny jest dzikim przodkiem tchórzofretki, drapieżnik w naturalnych warunkach żywi się mięsem małych gryzoni, ptaków oraz płazów. Tchórzofretki w warunkach domowych żywi się inaczej. Tchórzofretki posiadają znacznie dłuższy przewód pokarmowy niż tchórze, co oznacza, że są przystosowane do spożywania większej ilości pokarmu roślinnego. Dieta tchórzofretki musi być urozmaicona, monotonia żywieniowa może prowadzić do różnych niedoborów i chorób. Tchórzofretka powinna spożywać różne rodzaje mięs, owoców i warzyw, a także podajemy jej gotowe karmy zakupione w sklepach zoologicznych. Pokarm musi być zawsze świeży i dobrej jakości. Posiłki z surowego mięsa i owoce trzeba regularnie wymieniać, a wszystkie niedojedzone resztki szybko usunąć. Nie wolno pozostawić ich na cały dzień, gdyż mogą ulec zepsuciu. Tchórzofretka w ciągu dnia je bardzo często, ale w małych ilościach, dlatego musimy jej zapewnić stały dostęp do jedzenia (można podawać rano i wieczorem nieduże ilości surowego mięsa i owoców, które zostaną od razu zjedzone) natomiast na cały dzień można pozostawić zwierzęciu większą ilość suchej karmy, która będzie stopniowo zjadana oraz do świeżej wody pitnej. Dorosła tchórzofretka zjada od 150- do 250g pokarmu dziennie, przy czym ilość ta w dużej mierze zależy od płci, wieku, kondycji, pory roku, temperatury otoczenia i aktywności zwierzęcia. Jeśli tchórzofretce ograniczymy pokarm, może w niej wyzwolić się nawyk chomikowania jedzenia. Za wszelką cenę będzie starała się zgromadzić w kryjówce zapasy pożywienia na gorszy okres. Istnieje wtedy niebezpieczeństwo, że schowany pokarm zepsuje się i jeśli zostanie zjedzony przez zwierzę, może spowodować silne zatrucie. Ponadto jeśli mamy więcej niż jedną tchórzofretkę w domu, brak pokarmu może wyzwolić w niej agresję do drugiego osobnika.

Filmy 

Tchórzofretka

Dorosła tchórzofretka

Tchórzofretki

Komentarze (1)

żywienie jest tu źle opisane! | tey  |  2020-04-11, 19:45:16
Złapałam się za głowę, ile tu bzdur i błędów! Wymienię tylko kilka. Samce są dużo większe i cięższe od samic, a nie na odwrót! Głowa fretki wcale nie jest mała ani okrągła, raczej proporcjonalna do ciała, trójkątna, lekko spłaszczona. Fretki bynajmniej nie są przystosowane do spożywania pokarmu roślinnego! To wprowadzająca w błąd, wysoce szkodliwa brednia. Karmiąc fretkę pokarmem roślinnym, doprowadzimy ją do choroby. To ścisły mięsożerca, fretkę karmimy mięsem (nie wolno dawać surowej wieprzowiny!), kośćmi, podrobami z dodatkiem suplementów. Można podawać jajka przepiórcze albo żółtko jaj kurzych. Owoce bardzo rzadko i maleńkie ilości, raczej jako nagrodę. Można ich w ogóle nie podawać. Nie czytam dalej, bo mi się ciśnienie podniosło. Zapoznaj się, autorze, z rzetelnymi wiadomościami na temat fretki, bo wypisując te bzdety, możesz zaszkodzić zwierzęciu - ktoś to może przeczytać i karmić tak swoje zwierzę. Wejdź np. na stronę Stowarzyszenia Przyjaciół Fretek - tam są osoby, które na fretkach \"zęby zjadły\" i wiedzą, co i jak.

Copyright © drapiezniki.pl | 2024

Start  |  O nas  |  Kontakt  |  Regulamin